niedziela, 27 lipca 2014

Kolejka obowiązuje!

Od kiedy pamiętam (czyli w tym wypadku od zawsze) odczuwam co jakiś czas przymus sięgnięcia po konkretny tytuł książki. Pewnie dlatego kupuję je nie na sztuki, a na kilogramy - żeby zawsze móc czytać to, na co mam w danym momencie ochotę. Aktualnie jest to "Złodziejka książek", książka, która na swoje pięć minut czekała w kolejce od kilku lat.


Nie oglądałam filmu, bo w końcu nas, moli książkowych, obowiązuje zasada "najpierw książka, a potem ekranizacja". Książkę w polskim tłumaczeniu kupiłam w Biedronce na przełomie zimy i wiosny. Pierwotnie chciałam zakupu dokonać w księgarni, dodam, że zakup dotyczył wydania pierwszego - z inną okładką. Jako że takowej nie znalazłam, musiałam zadowolić się okładką filmową. I wiecie co? Czuję się usatysfakcjonowana. Jest piękna. Dla porównania - okładka brytyjska.


Brytyjskie wydanie podarował mi mój cudowny "ekschłopak z przedszkola". Wie, co lubię i nie zawaha się przywozić mi co kilka lat jakichś fajnych książek z Anglii. Za to mu serdecznie dziękuję! :)

Wracając do tematu - "Złodziejka..." patrzyła na mnie z półki od miesięcy. Patrzyła, patrzyła i w końcu wczoraj mnie skusiła. 160 stron później stwierdzam, że warto było czekać. Jak w wielu przypadkach, ta "odczekana - wyczekana" książka okazała się strzałem w dziesiątkę. Podobnie było z Lesley Lokko i jej 'Pamiętnym latem". I z Camillą Lackberg (dawkuję ją sobie - żeby za szybko nie skończyć serii, zamierzam czytać maksymalnie jedną jej książkę w miesiącu). Jedyna książka, która nie doczekała się od czterech lat przeczytania, choć kusi mnie okropnie, to "Zamek z piasku, który runął" Stiega Larssona. Bo wiem, że to już KONIEC. Koniec serii, koniec jego pisania. Tak, wiem, napisał jeszcze inne książki, ale to nie "Millenium".

Podobno fajniej jest gonić króliczka, niż go złapać. Powiedzmy, że takie odkładanie książek "na potem" to właśnie gonienie króliczka. Jak się da złapać, to już koniec. Mogę tylko żałować, że tak szybko skończyłam czytać.


Kolejka więc obowiązuje. To nic, że w niej znajduje się milion pięćset sto dziewięćset książek... Warto być cierpliwym. A teraz wybaczcie, ale wracam do Liesel Meminger :)

(A tak na marginesie - kto powiedział, że książki dla młodzieży nie może czytać dorosła kobieta? Takie też mam w kolejce - trzeba się orientować w rynku! ;))

środa, 23 lipca 2014

Książki to samo zło!

Tak, moi drodzy. Samo zło. Opróżniają nasze portfele, sieją spustoszenie w głowach - zwłaszcza, jeśli historia w nich zawarta jest naprawdę świetna - i powodują, że nie możemy skupić się na otaczającym nas świecie, a na wszelkie oznaki przywrócenia nas w czasie czytania do życia reagujemy słodko tępawym "hę?". Książki uzależniają jak narkotyk. Nie na darmo mówi się, że zatrudnienie bibliotekarza w księgarni to jak zatrudnienie alkoholika w barze. Choć może się tak nie mówi, tylko ja to sobie wymyśliłam.

Śledzę ostatnimi czasy profile czytaczy na Instagramie. Przy okazji mam na oku promocje w sklepach typu Biedronka - i najwyraźniej nie tylko ja, bo sezonowe promocje książkowe mają swoje odbicie na portalach społecznościowych. Wszyscy lansują się z książkami z tychże przecen (nie dziwię się, bo tytuły często zachęcają do czytania), ale znalazło się też parę osób, które książki wypożyczają z bibliotek. I chwała Wam za to, bo może dzięki temu W KOŃCU dostanę pracę w bibliotece. Kiedyś. Bo teraz, jak wiadomo, etatów brak - życie. Mało kto wypożycza książki, bo to "nieaktualna oferta", "egzemplarz ubytkowany" albo "są oblepione gilami". To ostatnie usłyszałam kiedyś z ust znajomej osoby i się załamałam. Do tego stopnia, że popełniłam na ten temat artykuł na macierzystym portalu. Sam cytat został zresztą zacytowany jako moje słowa (!) przez "kolegę redaktora" z tegoż portalu, kolegę znanego głównie z wylewania żółci. On chyba też uważa, że książki to samo zło, bo nie umie czytać ze zrozumieniem ;) W każdym razie - książki biblioteczne to też spore zagrożenie, bo chociaż każda biblioteka ma limity wypożyczeń na głowę (to znaczy... na czytelnika), a oferta jest często równie ekscytująca co powtórki "Mody na sukces", to dostęp do nich jest DARMOWY. Tak! Darmowy! Super, nie? A podobno w życiu nie ma nic za darmo :) Albo w połowie za darmo, patrząc na przeceny w Biedronce.

Książki poza portfelem niszczą też nasz mózg. Serio. Ja na przykład ciągle mam w głowie dylemat: "co dziś czytać?". A im lepsza książka - tym gorzej dla mnie, bo dłużej o niej myślę.  Jak już się wciągnę w treść, nie ma przebacz. Nikt i nic mnie od niej nie oderwie. Choćby się waliło, paliło... No dobra. Jakby się paliło, łapałabym kota i jak najwięcej książek, żeby je uratować. Tak to właśnie działa. Książki stawiają same siebie na pierwszym miejscu w mózgach książkoholików. Nasze umysły są sfokusowane na książki. Samo to, że powinnam teraz malować paznokcie, a piszę tego posta, świadczy o tym, jak bardzo.

A przy tym wszystkim nie da się ich nie kochać. Jak już ktoś raz zacznie czytać, nie przestanie nigdy. Znam przypadki nieczytaczy (pozdrowienia dla Ł. :D), którzy zaczęli czytać i co? Spodobało się! Wiem, że współczesny świat oferuje pierdyliard rozrywek w stylu "przejdź wszystkie poziomy FarmVille i pokonaj swoich znajomych" (rywalizacja zawsze jest w cenie), ale książki i wiedza w nich zawarta zostają na lata. Nie należy tu oczywiście deprecjonować beletrystyki - każda książka wnosi w nasze życie coś nowego. Nawet potencjalnie niegroźny dla naszego IQ romans.

Reasumując - książki to samo zło. Ale to zło konieczne :D ha!


(powiedziała, co wiedziała...)

czwartek, 10 lipca 2014

Must have w promocji

Codziennie sprawdzam oferty publio.pl i kilku innych sklepów oferujących niedrogie e-booki. Dziś trafiłam na kilka bardzo dobrych tytułów, które znam i z czystym sumieniem mogę polecić.

Pierwsza pozycja to "Nowy Jork. Od Mannahatty do Ground Zero" Magdaleny Rittenhouse (http://www.publio.pl/nowy-jork-magdalena-rittenhouse,p91703.html). Wracam do niej, czytam fragmentami, wielbię i cenię. Pamiętam, jak bardzo się cieszyłam, że mogę zostawić w księgarni 49,99 zł i wyjść spokojnie z tą fenomenalną książką pod pachą. Ot, taki prezent na Gwiazdkę od Babci, choć spóźniony nieco, bo zanim dorwałam ten tytuł - nie wiedzieć czemu był przez moment niedostępny, pewnie go ludzie wykupili na Święta! - naszukałam się go w tradycyjnych księgarniach i sprzedaży wysyłkowej. Potem już łykałam partiami. Niech za dobrą recenzję służy historia z przystanku, gdzie czekałam blisko pół godziny na jedyny przystający tam autobus, żeby potem nie zauważyć go przed sobą, bo tak się zaczytałam ;)



Drugą książką jest "Z nowego wspaniałego świata" Guntera Wallraffa (http://www.publio.pl/z-nowego-wspanialego-swiata-guenter-wallraff,p56053.html). Arcydzieło reportażu! Ten znany doskonale wśród dziennikarzy Niemiec przeistacza się na długie miesiące w inną postać, by zgłębiać problem pogardy, braku tolerancji i wykorzystywania drugiego człowieka. Staje się bohaterem swoich reportaży, zwracając uwagę na to, jak bardzo ograniczeni jesteśmy. Historię Wallraffa - Somalijczyka (nie muszę chyba dodawać, że jego charakteryzacja była wielce przekonująca), odrzuconego na wycieczce z podstarzałymi Niemcami przywoływałam nawet na zajęciach z pracowni prasowej. Na tych samych zajęciach kolega z grupy podkradł mi mój egzemplarz książki i czytał ją przez godzinę, nie będąc niepokojonym przez wykładowczynię, która podobnie jak ja ceni reportaże Wallraffa i doskonale zrozumiała, dlaczego K. tak się w tę książkę wciągnął. Gunter Wallraff całym sobą wchodzi w role, jakie sobie wymyśla, by dojść do sedna problemu: wykorzystywania pracowników w znanej sieci marketów, trudów pracy w call center, życia codziennego niemieckiego bezdomnego czy wspomnianej nietolerancji przejawianej wobec "Somalijczyka".



Sama skuszę się chyba na e-booka "Papusza" Angeliki Kuźniak. Nie tylko dlatego, że film jest na topie... Być może gdyby nie to, historia Papuszy nie byłaby tak szeroko rozpropagowana. No i zawsze lepiej wydać te 14 złotych na książkę, niż na głupoty :) Chyba że to moje ulubione różowe wino, przy którym nie tylko mogę czytać, ale i dyskutować o książkach :) Polecam więc skorzystać z oferty publio.pl - nie pożałujecie!



[zdjęcia okładek pochodzą ze strony publio.pl]

poniedziałek, 7 lipca 2014

Wakacyjne rozterki czytelnicze

Od soboty przebywam u Rodziców. Wiadomo, Home Sweet Home. Jedynym minusem tych wyjazdów jest nadmiar książek, które chciałabym zabrać, połączony z niedomiarem miejsca w samochodzie (niestety, Tata nie przystał na kupno TIR-a, bo nie ma na niego prawa jazdy, muszę więc mieścić się z bagażami w o wiele mniejszej Skodzie Fabii). Decyzja, co zabrać do czytania, nigdy nie jest prosta. Mniemam, że wbrew pozorom są to najtrudniejsze decyzje w moim życiu, nie dające mi spać w nocy - z innymi radzę sobie raczej szybko, po męsku ;) W piątkowy wieczór postanowiłam sprawdzić, ile miejsca zajęłyby w walizce książki, które planuję zabrać na te niecałe dwa tygodnie...



Jak widać, aby zapakować się do jednej walizki, musiałabym prawdopodobnie chodzić nago przez te kilkanaście dni. Odpuściłam więc, z bólem serca, przyznaję. Pierwszeństwo miała Camilla Lackberg (pierwszy tom już za mną - fenomenalny! Zostały mi dwa zabrane z domu) i prześmiewcza/prześmieszna Caitlin Moran. 



Rozwiązanie nasuwa się jedno - nie, nie czytać mniej... Wziąć ze sobą CZYTNIK E-BOOKÓW! :D No i wzięłam. Jako miły gratis do bagażu. 

Bo z reguły jest tak, że im większy mamy wybór, tym tak naprawdę jest mniejszy, za to zwiększa się szansa na wykrzyczenie na cały głos słynnego "Ratunku! Nie mam co czytać!". Nawet wtedy, kiedy na podorędziu mamy pierdyliard książek. A może zwłaszcza wtedy (patrz: kobieca szafa a wybór ciuchów). 





Nadzieja w tanich książkach, np. z księgarni na dworcu kolejowym ;) A te książki, których nie zabrałam, przeczytam po powrocie do domu :)

środa, 2 lipca 2014

Perfekcyjna Pani Biurka

No dobra, nie oszukujmy się - każdy z nas, jeśli tylko jest szczęśliwym posiadaczem biurka (makro czy mikro - nieważne), z reguły ma na nim nieład. Artystyczny nieład. Czyli bałagan :)

Który czasem trzeba posprzątać.

Wczoraj wpadłam w Szał Sprzątania Biurka, a przy okazji wyciągnęłam notes, w którym mam zapisane tytuły książek do czytania. I stary pojemnik na długopisy. Jak szaleć, to szaleć! Wieża z książek obowiązkowo musi być, obok kominek na woski Yankee Candle (jesli ich nie znacie - gorąco polecam. Cudownie pachną), kalendarz, okulary, na punkcie których szaleje mój chłopak (niech też ma coś od życia... Znaczy się... Od mojego biurka), czytnik e-booków... Trochę tego jest, ale nie bez powodu mam tytuł magistra informacji naukowej i bibliotekoznawstwa - w moim przypadku jest równoznaczny z tytułem magistra Upychania Rzeczy Po Kątach i Ogarniania Ich Na Małej Przestrzeni :)



A na koniec dodałam biała ramkę z IKEI, do której wsadziłam pocztówkę - komiks Agaty Matraś (http://sklep.pulowerek.pl/produkt/agata-matras-komiks-ktory-wydarzyl-sie-naprawde/). I jest bibliotekarsko. A ja, mając porządek na biurku, automatycznie mam go w głowie :)

wtorek, 1 lipca 2014

Chorować jest fajnie, jeśli mam co czytać :)

Przeziębienie nie odpuszcza, a jutro wernisaż wystawy zdjęć, które robił m.in. mój chłopak (http://ckfoto.pl/jaskinie.html). Muszę być zdrowa. Oprócz standardowych leków stosuję więc coś w rodzaju biblioterapii - terapię czytaniem. I kawą :)



Do Camilli Lackberg zbieram się od dawna. "Księżniczkę z lodu" dostałam z publio.pl jako gratis, potem kompletowałam kolejne tomy w wersji e-book. Chyba nie słyszałam (i nie widziałam) negatywnych recenzji jej książek, więc umieram nie tylko z powodu kataru, ale i ciekawości, jak Pani Lackberg pisze! Dziś podejście trzecie do "Księżniczki z lodu", bo pierwsze dwa zakończyły się przymusowo, niestety. A Wy macie jakieś doświadczenia z tą szwedzką pisarką i jej kryminałami?

Męska decyzja!

Podjęłam męską decyzję. Zakładam bloga.

O czym będzie? O książkach. Bo książki to całe moje życie, z książkami wiąże się też moje wykształcenie. To moja wielka, wiecznie niespełniona miłość (i niech się nie spełni, bo wtedy będzie KONIEC). Nie znajdziecie tu pompatycznych recenzji opiewających uroki popularnych autorów (choć pewnie czasem się jakimś tytułem czy autorem pozachwycam), bo nigdy nie lubiłam używać górnolotnych słów, a i recenzje zwykle pisywałam krótkie, acz treściwe. Podobno :) Jeśli więc nie satysfakcjonują Was wpisy od serca, proste w swoim przekazie - nie namawiam Was, żebyście marnowali swój cenny czas na mojego bloga. Pewnie znajdziecie milion innych, ciekawszych. Ale tu wyznaje się jedną, konkretną wiarę - nazywa się booklosophy. Filozofia książki.

Bo książka jest dobra na wszystko. A im lepsza książka, tym lepsze samopoczucie i stosunek do świata. A co za tym idzie - wszystko po kolei jest w jakimś stopniu lepsze.

Kiedy byłam mała, natrętna Cyganka stwierdziła, że będę bogata. I wiecie co? Jestem. Bo mam książki, które kocham, a to wyjątkowe bogactwo. Książki to dla mnie świętość.



Mam na imię Karolina, mam prawie 28 lat, jestem nałogową książkoholiczką, kociarą i kobietą, która wciąż szuka sensu w życiu (hmm... Czyżby to były książki? :D) i nie boi się głośno o tym mówić. I właśnie założyłam bloga.