Przypadek? Nie sądzę! :)

Zastanawia mnie od jakiegoś czasu, co mogliby sądzić autorzy książek, gdyby wiedzieli, że tytuły ich powieści są wyjątkowo zbieżne ze sobą. Ktoś zwrócił mi uwagę na zbieżność tytułów książek Lindsey Kelk i Isabelle Lafleche: w oryginale różnią się od siebie szczegółami, ale po polsku brzmią identycznie. Poszperałam w swoich zbiorach i odkryłam więcej takich przypadków. Ale po kolei...

1. Kocham...

Kelk stworzyła serię powieści ("I heart...") - rozpoczęła od Nowego Jorku, potem przyszła kolej na Hollywood, Paryż, Londyn... Lafleche ("J'adore...") z kolei skupiła się na Nowym Jorku i Paryżu. Dla porównania zdjęcie stron tytułowych i okładek w polskim tłumaczeniu, na przykładzie Nowego Jorku.

Na swoim profilu na Instagramie wrzuciłam ostatnie zdjęcie, oznaczyłam oficjalne konta autorek i wyraziłam zapytanie, co by na tę zbieżność powiedziały. Oto, co pojawiło się kilka godzin później... :)

Widać więc, że obie autorki mają poczucie humoru i najprawdopodobniej używają Google Translatora :)

2. Bóg w tle

Jesteś bogiem? Jestem bogiem. Tu nawet załapał się świetny film!

Przy okazji przypomniało mi się moje zaskoczenie, kiedy książkę o Paktofonice znalazłam w Matrasie w dziale... RELIGIA.

3. Mistrzostwo!

Jedno słowo - mistrz.

4. Ta sama okładka?

Przypadek? Nie sądzę :P Tak to jest, jak zdjęcia na okładkę bierze się z jednego źródła.

Najważniejsze w tym wszystkim jest jednak to, żeby treść książek nie pokrywała się ze sobą. Bo jeśli się pokryje - to już plagiat, a ten, jak wiemy, jest karalny. Podobno. Bo to przecież Polska.

Takie małe przemyślenia i miniśledztwo dziennikarskie ;)

[zdjęcia okładek pochodzą ze strony empik.com lub są mojego autorstwa]